ستارهای مومشکی در میان بلوندهای سوئدی
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۰۴۰۰۴
عصر ایران؛ نوشین مجلسی - مسابقۀ تیمهای ملی سوئد و ایالات متحدۀ آمریکا در مرحلۀ یکهشتم نهایی جام جهانی فوتبال زنان، با پیروزی سوئد در ضربات پنالتی پایان یافت. این دیدار پر فراز و فرود، تا پایان وقت اضافی گلی در بر نداشت ولی قطعا یکی از مسابقات کلاسیک فوتبال زنان در تاریخ جام جهانی بود.
زکیرا موسویچ، دروازهبان تیم ملی سوئد، ستارۀ این مسابقه بود که 11 بار دروازۀ سوئد را نجات داد و در پایان بازی 9ونیم امتیاز از 10 امتیاز ممکن را کسب کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
واکنشهای موسویچ در جریان بازی به قدری خوب بود که بازیکنان تیم ملی آمریکا در ضربات پنالتی کوشیدند توپ را به نقطهای دور از دسترس او بفرستند و همین سبب شد که چهار پنالتی از هفت پنالتی تیم ملی آمریکا هدر برود.
قطعا سوئدیها بدون چنین گلر آماده و چالاکی، نمیتوانستند در برابر قهرمان جهان مقاومت کنند و کار را به پنالتیهای آخر بازی بکشانند. حتی اگر به آمارمهارهای بهترین دروازهبانهای فوتبال مردان در بازیهای مهم جام جهانی نگاه کنیم، بعید است گلر شاخصی را پیدا کنیم که در مسابقهای چنین حساس، 11 بار دروازۀ تیمش را نجات داده باشد.
موسویچ چهرۀ شاخص و متمایز سوئد در بازی با آمریکا بود و این تمایز وقتی بیشتر میشد که او با موهای مشکی، در کنار ده یار مو بلوندش بازی میکرد. بازیکنان تیم ملی سوئد در خطوط حمله و میانی و دفاعی، همگی موطلایی بودند و موسویچ تنها بازیکن مومشکی این تیم بود.
زکیرا موسویچ در سال 1996 در شهر فالون سوئد به دنیا آمده است اما او صربتبار است. پدر و مادرش در جریان جنگ داخلی یوگسلاوی، در دهۀ 1990 از صربستان به سوئد مهاجرت کردهاند.
زکیرا اینک در 27 سالگی گلر تیم ملی سوئد و تیم فوتبال زنان چلسی در لیگ برتر انگلستان است. او از سال 2021 به تیم چلسی پیوسته و قبل از آن به مدت هشت سال (2020-2012) در باشگاه اف سی روزنگارد در مالمو سوئد بازی میکرد و پیش از آن هم یکسال در باشگاه سوئدی "استاتنا" بازی کرده بود.
در واقع زکیرا از پانزده سالگی فوتبال حرفهای را شروع کرده و از 25 سالگی با پیوستن به چلسی، در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی جهان (لیگ برتر انگلیس) مشغول بازی است. اوج پختگی او دیروز در برابر قهرمان دورۀ قبل جام جهانی زنان مشاهده شد.
مهارهای چشمگیر زکیرا در بازی سوئد و آمریکا، بر زیبایی دهمین دورۀ جام جهانی زنان افزود؛ مهارهایی که نشانگر تاثیرپذیری او از شیوۀ دروازهبانی جان لوئیجی بوفون: سنگربان افسانهای تیم ملی ایتالیا بود.
با این حال زکیرا دیروز در ضربات پنالتی چندان خوب نبود. او چهار پنالتی از هفت پنالتی آمریکا را فریب خورد و سه بار هم به سمت توپ خیز برداشت که فقط یکبار (ضربۀ دوم) شانس بالایی برای دفع ضربۀ پنالتی داشت.
از این حیث گلر تیم ملی آمریکا، الیسا نایهر، بسیار بهتر از زکیرا کار کرد. نایهر فقط یک ضربۀ پنالتی را فریب خورد. شش پنالتی دیگر را به سمت توپ پرید و یکی از آنها را مهار کرد و پنالتی هفتم را تقریبا مهار کرد ولی در بازبینی ویدیویی معلوم شد توپ روی هوا از خط دروازه عبور کرده و داور پنالتی را گل اعلام کرد و آمریکا حذف شد.
الیسا نایهر در مهار پنالتی آخر سوئد بدشانس بود
به هر حال نایهر در شش موردی که به سمت توپ پرید، جز پنالتی سوم، در برابر سایر ضربات پنالتی شیرجههای موثری داشت و خودش نیز زنندۀ پنالتی ششم تیم ملی آمریکا بود؛ ضربهای که گل هم شد. الیسا نایهر 35 ساله است و در لیگ فوتبال زنان آمریکا در تیم شیکاگو رد استارز بازی میکند.
اما نکتۀ جالب در عملکرد سنگربان سوئد در ضربات پنالتی، روحیه دادن او به همتیمیهایش بود. او قبل از اینکه بازیکنان سوئد برای پنالتیزدن به محوطۀ جریمه بیایند، توپ را برمیداشت و برای آنها میبرد و تا رسیدن به نقطۀ پنالتی، با هم تیمیاش حرف میزد. انگار که به پنالتیزنان سوئد مشاوره یا اعتماد به نفس میداد.
عملکرد زکیرا موسویچ در حاشیۀ ضربات پنالتی بازی دیروز سوئد و آمریکا، با عملکرد امیلیانو مارتینز دروازهبان تیم ملی آرژانتین در فینال جام جهانی 2022 قابل مقایسه است. مارتینز در ضربات پنالتی آن فینال تاریخی، رفتار ناجوانمردانهای با بازیکنان تیم ملی فرانسه داشت و حتی کنترل داور بر ضربات پنالتی را هم تا حدی مختل کرده بود.
رفتار مارتنیز هنگام ضربات پنالتی در فینال جام جهانی 2022 "کثیف اما کارگشا" قلمداد شد
رفتار زشت و اخلالگرانۀ مارتینز چنان بود که فیفا پس از آن فینال، مقرر کرد دروازهبانها در ضربات پنالتی حق ندارند به سراغ توپ بروند بلکه فقط باید در دروازه بایستند برای مهار توپ. مارتینز پس از هر ضربۀ پنالتی، توپ را برمیداشت و با تحویل دادن دیرهنگام توپ به پنالتیزن فرانسوی، روی اعصاب بازیکنان فرانسه راه میرفت و خلاصه همه کار کرد تا تیمش نتیجه بگیرد. شادیهای نه چندان دلپذیرش پس از هدر رفتن پنالتی دوم و سوم فرانسه نیز به جای خود.
اما زکیرا موسویچ رفتارش ناجوانمردانه نبود. او فقط به بازیکن خودی روحیه میداد و در پی تخریب روحیۀ بازیکن تیم حریف نبود. با این حال زکیرا کار بزرگش را در جریان بازی انجام داده بود. او با یازده سیو، مانع از شکست تیمش در برابر قهرمان جهان شده بود. سیوهای او قطعا در هدر رفتن ضربات پنالتی بازیکنان تیم ملی آمریکا موثر بود.
آمریکاییها در جریان بازی هر چه زده بودند، زکیرا مهار کرده بود و در ضربات پنالتی توپ را به جاهایی زدند که دست گلر زکیرا به آن نرسد. اگرچه دست زکیرا به توپ نرسید، ولی توپهای یانکیها نیز گل نشد!
مگان رپینو، که چهار سال قبل جام قهرمانی را بالای سر برده بود، در بازی با سوئد کمتر از حد انتظار ظاهر شد
در این میان، هدر رفتن چهارمین ضربۀ پنالتی آمریکا توسط مگان رپینو، کاپیتان 38 سالۀ این تیم، نقش موثری در پیروز نشدن تیم ملی آمریکا داشت. اگر رپینو پنالتیاش را گل کرده بود، آمریکا از چهار پنالتی اول، هر چهار تا را گل کرده بود و سوئد که از سه پنالتی اول، یک پنالتی را خراب کرده بود، حتما باید پنالتی چهارم را گل میکرد تا همچنان در بازی بماند و شانس کمی برای پیروزی داشته باشد. اگر رپینو پنالتیاش را گل میکرد، به احتمال بسیار زیاد آمریکا برندۀ مسابقه میشد.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: جام جهانی زنان سوئد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۰۴۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۸ سانتیمتری که نگذاشت رفیعی، بیرانوند باشد!
آفتابنیوز :
امیررضا رفیعی که در چهار بازی لیگ برتر در نقش جانشین بیرانوند نمایشهای درخشان و قابل قبولی ارائه کرده و در هر چهار مسابقه کلینشیت کرده بود در اراک و بازی جام حذفی هم در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت.
رفیعی چه در نیمه نخست چه در نیمه دوم وقتهای معمول مثل بازیهای قبلی تیمش با اعتماد به نفس، شجاع و جسور بود و ضمن چند خروج خوب و شجاعانه دو سه شوت حریف را هم مهار کرد و دروازه تیمش را نجات داد.
نمایش خوب رفیعی و البته دو گل پیش افتادن از حریف تیم او را به سمت صعود پیش میبرد که بالاخره دقیقه ۸۴ مقابل شوت لیموچی تسلیم شد. ضربه نهایی هم به جایی زده شد که رفیعی هیچ حرکتی انجام نداد هر چند حتی اگر شیرجه میزد هم کاری از دستش برنمیآمد.
رفیعی در صحنه منجر به گل دوم حریف و شوت شروین بزرگ هم تماشاگر بود، اما باز هم نمیتوان او را مقصر دانست چرا که ضربه مهاجم ایرالکو هم ناگهانی بود هم توپ به منتهی الیه گوشه راست دروازه رفیعی رفت و او سر جایش ماند.
در وقتهای اضافه رفیعی دوباره یکی دو مهار خوب داشت و البته یک خروج اشتباه هم از او سر زد که شاید با توجه به استرس بالای بازی و شرایط مسابقه میتوان این اشتباه را طبیعی دانست، اما او در وقت اضافه دوم دو گل دیگر نیز خورد.
در صحنه گل سوم که با ارسال کرنر و ضربه سر شروین بزرگ همراه شد شاید بتوان گفت این دروازهبان جوان تا حدودی مقصر بود چرا که بعد از ارسال کرنر او دو قدم به جلو برداشت و میخواست خروج کند، اما تردید کرد و منصرف شد تا دو قدم به عقب برگردد و در نهایت با اشتباه مدافعان ضربه سر شروین بزرگ درون دروازه او جای گرفت. در این صحنه البته مدافعان با نگاه خیره به رفیعی اینطور به او القا کردند که مقصر بوده است.
در صحنه گل چهارم ایرالکو، اما رفیعی مقصر نبود چرا که با ارسال توپ عرضی لیموچی هر چهار مدافع پرسپولیس کم آوردند و در مواجهه با ضربه تمام کننده نقیزاده کاری از دست رفیعی برنمیآمد.
اما با رفتن بازی به ضربات پنالتی همه منتظر بودند ببینند جسارت و شهامت این دروازهبان جوان به کار تیمشان خواهد آمد یا نه، اما رفیعی موفق به مهار هیچکدام از پنالتیها نشد و در عوض همبازی سابق او گوهری با دو مهار توپ تیمش را به مرحله بعد برد.
اما نکته مهم در مورد حضور رفیعی در ضربات پنالتی اینکه او در بیشتر ضربات، جهت توپ را درست تشخیص میداد و عکس العمل سریعی هم داشت و کاملا چالاک بود، اما شاید به خاطر کوتاهی قامت برای مهار پنالتیها اندکی کم آورد.
واقعیت اینکه برای پست فوقالعاده دشوار و حساس دروازهبانی جسارت و شهامت یک اصل است، گلر باید باهوش و چالاک هم باشد، از هوش بالا و قدرت بازیخوانی هم بهره ببرد، خروجهای بهموقع با زمانبندی درست و قدرت بالای بازی با پا نیز از لازمههای درخشش در این پست به حساب میآید ضمن اینکه بهرهمندی از تکنیک دروازهبانی در موقعیتهایی مثل تک به تک شدن با بازیکن حریف یا مواجهه با شوت به کار گلرها میآید، اما اگر همه اینها در دروازهبان جمع باشد، ولی قامت مناسبی نداشته باشد یک جایی کم میآورد.
امیررضا رفیعی در این پنج مسابقهای که برای پرسپولیس به میدان رفت نشان داد از هر فاکتور دروازهبانی چیزی در خود دارد و با اعتماد به نفس لازم از پس ماموریتی که به او سپرده شده برمیآید، اما قامت کوتاهتر او در مقایسه با استاندارد دروازهبانی در مواقع اضطراری مثل همین ضربات پنالتی بازی با ایرالکو میتواند تعیین کننده باشد.
رفیعی در هفت ضربه پنالتی آلومینیویم جهت چهار ضربه را درست تشخیص داد، اما در نهایت در هیچکدام از این ضربات به توپ نرسید و نتوانست آن را لمس کند.
در پنالتی امیر نوری که توپ به تیر دروازه خورد، در ضربه مهران موسوی، در پنالتی وطندوست و در ضربه نقیزاده او جهت ضربه را به درستی تشخیص داد و فقط در سه پنالتی لیموچی، حاجی عیدی و جبیره فریب خورد، اما با وجود تشخیص درست و شیرجه سریع و چالاکیاش در پرش به سمت توپ، اندکی کم آورد و به توپ نرسید.
در مشخصات فیزیک او آمده که این دروازهبان قامت ۱۸۶ سانتیمتری دارد که در مقایسه با بیرانوند ۱۹۴ سانتیمتری، ۸ سانتیمتر کوتاهتر است و شاید اگر همین ۸ سانتیمتر اختلاف نبود رفیعی هم میتوانست مثل بیرانوند در ضربات پنالتی تعیین کننده باشد. فاکتوری که به کمک احمد گوهری هم آمد، هر چند او دروازهبان بسیار باتجربهتری نسبت به رفیعی است و او هم بیشتر جهت ضربات پرسپولیسیها را درست تشخیص داد.
منبع: ورزش سه